Deze woorden uit het hele bekende lied van Ramses Shaffy geven mij soms net dat zetje dat ik nodig heb om, na ergens over gestruikeld te zijn, op te staan en dóór te gaan. Gaan, vallen, liggen blijven, opstaan en doorgaan. Een lijn die ik herken in de Bijbelse verhalen en niet in de laatste plaats in het leven van Jezus.
‘WE ZULLEN DOORGAAN…!’ De maanden maart, april, mei, juni, juli 2020 … Over de hele wereld zijn we getroffen door een pandemie met ongekend verstrekkende gevolgen op alle terreinen van ons bestaan. Moeten we de pandemie, veroorzaakt door covid-19 interpreteren als een ‘wake-up call’, een niet mis te verstaan signaal dat onze geglobaliseerde samenleving NÍET naar onze hand te zetten is? Dat de samenleving dus NIET maakbaar is. Inmiddels zijn er op veel terreinen noodklokken geluid. De confrontatie met onze in de loop der tijden vergeten kwetsbaarheid maakt, dat we in het onderlinge verkeer andere regels moeten hanteren. Rondom het bekend maken van de nieuwe regels door de overheid: ‘WE ZULLEN DOORGAAN..!’ Ja, dat zullen we: opstaan en doorgaan. Met geestkracht, niet verloren en niet zonder hoop. Nieuwe initiatieven ontstaan in een samenleving waarin onvoorstelbaar veel mensen een bijzonder zware en bizarre tijd doormaken. Het was en is(want we zijn er nog niet!!) een tijd van veel verdriet en vertwijfeling maar ook van veel positiviteit. ‘WE ZULLEN DOORGAAN…!’ Nu wij onze kwetsbaarheid onder ogen moeten zien beseffen we ook dat we deze wonderlijke aarde leefbaar willen houden voor onze kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Dat zal vast veel discussie opleveren, maar: ‘WE ZULLEN DOORGAAN…!’
Zoals het er nu uit ziet, gaan op zondag 6 september de deuren van de kerk in Oudleusen ook weer open voor de kerkdienst. We moeten daarbij bizarre maatregelen in acht nemen. Maar we zijn blij met wat weer kàn. Ik moet denken aan het oude verhaal over Elia. Hij was tot in alle vezels moedeloos. Diep teleurgesteld. Zonder énig vertrouwen in zichzelf en in zijn God. Voor hem hoefde het niet meer. ‘Neem mijn leven…’, zo zei hij. Hij viel in een diepe slaap. Maar in die depressie hoorde hij een stem: ‘Sta op, Elia!’ – Ik hoor de woorden die Elia ooit in het hart hebben geraakt en hem deden opstaan, doorklinken in de woorden van Shaffy: ‘WE ZULLEN DOORGAAN…!’
En ik hoor ook de woorden uit een ander lied van hem: “Hoog Sammy, kijk omhoog Sammy want er is er één die van je houdt”.
( De kerk is overigens elke woensdagavond van 19.00 uur- 20.00 uur open voor ontmoeting)
Ds Hans Schipper