Vandaag is het mijn laatste blog op deze plek.

Het was waardevol wat te mogen delen over een onderwerp waar we vaak niet zo vaak over praten. Er is namelijk heel veel wat je kunt doen bij verdriet, verlies en afscheid. En nog meer wanneer je een aantal tools hebt hoe.
Manu Keirse praat over de volgende rouwsleutels:
Luister naar het kind
Geef correcte informatie
Zorg voor warmte en veiligheid
Maak ruimte voor herinneringen
Het gaat vaak niet om de juiste antwoorden hebben, maar kinderen ook hun verhaal keer op keer te laten vertellen. Met het vertellen, beseft het kind stapje voor stapje in chronologische volgorde wat er nu echt is gebeurd en dat geeft rust. Durf stil te zijn, weet dat het niet erg is om geen antwoorden te hebben en dat je dit ook kunt delen. Grote mensen weten immers ook niet altijd alles. En samen niet weten is beter dan alleen.
Wees wel eerlijk, op het niveau van het kind. Kinderen voelen wanneer je informatie achterhoudt, of niet de waarheid vertelt. Ook moeilijk nieuws kunnen kinderen meestal goed horen. Wat zij nodig hebben is dat je als volwassene in deze situaties ook sensitief bent voor de non verbale signalen. Kan het kind het nog horen? Heeft het stop gezegd?
Overspoel niet, nieuws kan ook in kleine stukjes gedeeld worden.
Door kinderen te dwingen te luisteren, worden zij overspoeld, dit wil je te allen tijde voorkomen.
Zorg voor warmte en veiligheid door er te zijn en de tijd te hebben en te nemen. Ben beschikbaar. Check af en toe bij het kind wat het nodig heeft. Wil het kind een knuffel of even tegen je aan kruipen? Of even naar buiten voor afleiding en het hoofd weer leeg maken werkt vaak goed.
Kostbare herinneringen helpen je in deze fase. Een afscheid/verlies verwerk je niet, je verweeft de ander in je leven. Door herinneringen leef je verder met de ander in je hart. Een opnieuw en anders leren vasthouden.
Voor nu wens ik je een tot ziens, met alles wat er is en niet is.
Esther Mars, Bij5 Coaching