Ken je dat? Zit je net lekker voor het raam te genieten van het zonnetje en uit het niets springt iemand voor je neus langs. Je schrikt je een ongeluk, zucht een keer, maar de zon wint het van de schrik en je geniet verder.
Even later zit diegene tegenover je, aan de andere kant van het raam, tikt er tegenaan en probeert je aan te raken. Zo suf! Er zit notabene een raam tussen, dat ze dat niet snapt! Het raam vol met vlekken, ik hoor de vriendin al mopperen.
Langzaam dommel je in slaap en even later lig je heerlijk te dromen.
Tot ineens dezelfde figuur bovenop je springt en wil spelen. Zo vermoeiend…..een flinke haal met mijn poot maakt een einde aan het festijn. Ze druipt af en leeft zich uit op een namaakmuis.
De afgelopen jaren hebben meerdere soortgenoten een poging gedaan om vriendjes met me te worden, maar dan moet je wel van goeden huize komen. Er was er een zonder respect voor mij, die moest ik niet en omdat ze ook geen respect had voor auto’s was dat snel bekeken. De tweede moest ik sowieso niet, veel te eigenwijs en hij zat constant in mijn aura, uitermate irritant! Op een dag was ie verdwenen, wat de vriendin erg verdrietig maakte. Om haar gunstig te stemmen, heb ik nog even naar hem gezocht, maar vond het uiteindelijk wel prima.
En nu is er al een hele tijd een dame in huis. Het lijkt een blijvertje. Ze heeft in ieder geval respect voor me en wijkt als het nodig is, al daagt ze me regelmatig uit. Maar ach, ze is ook wel schattig en het allerbelangrijkste: ze snapt dat de schoot van de vriendin mijn terrein is.
Even later zit diegene tegenover je, aan de andere kant van het raam, tikt er tegenaan en probeert je aan te raken. Zo suf! Er zit notabene een raam tussen, dat ze dat niet snapt! Het raam vol met vlekken, ik hoor de vriendin al mopperen.
Langzaam dommel je in slaap en even later lig je heerlijk te dromen.
Tot ineens dezelfde figuur bovenop je springt en wil spelen. Zo vermoeiend…..een flinke haal met mijn poot maakt een einde aan het festijn. Ze druipt af en leeft zich uit op een namaakmuis.
De afgelopen jaren hebben meerdere soortgenoten een poging gedaan om vriendjes met me te worden, maar dan moet je wel van goeden huize komen. Er was er een zonder respect voor mij, die moest ik niet en omdat ze ook geen respect had voor auto’s was dat snel bekeken. De tweede moest ik sowieso niet, veel te eigenwijs en hij zat constant in mijn aura, uitermate irritant! Op een dag was ie verdwenen, wat de vriendin erg verdrietig maakte. Om haar gunstig te stemmen, heb ik nog even naar hem gezocht, maar vond het uiteindelijk wel prima.
En nu is er al een hele tijd een dame in huis. Het lijkt een blijvertje. Ze heeft in ieder geval respect voor me en wijkt als het nodig is, al daagt ze me regelmatig uit. Maar ach, ze is ook wel schattig en het allerbelangrijkste: ze snapt dat de schoot van de vriendin mijn terrein is.
Zomaar een dag uit het leven van een kater.
IK