Spreuken.

De domste boeren hebt de dikste eerpels.

Rieke luu’s dochters en arme luu’s kalver komt gauw an de man.

“Vrogger krej’n de hanen’,  zee de dove man, ‘ en noe gaapt ze alleen
nog mar’.

(iemand die een baard heeft) Een bettie boskasie um het huus stiet niet
slecht.

(iemand die kaal is) Hij löp met het blote gat in de pette.

Een lang vrouwe is een ledder in huus.

De beste henne leg wel is een ei in de braandnettels.

( als het uit is met de verkering) Het nöst lig onder de boom.

“t Geluk da’j vind is anders dan het geluk da’j zuukt.

Een verkoldheid duurt met de dokter drie weken en zonder dokter 21 dagen.

‘Net zo as het valt’,  zee de jonge, toen de olde vrouwe um vreug of hij
een pannekoeke wol die ze an het bakken was.

‘Hard tegen hard’, zee de bok en hij stoten met de kop tegen de haverkiste.

‘Ik hoale van netties”, zee de vrouwe en ze vegen met de wasseldoek de
kippeköttels van de toafel.

Van de domste kinder leert de meester vake het meeste.

Een vrijer weet wat hij wil mar niet wat hij begunt.

‘Ik heb wel veur hieter vuur e-stoane’, zee de bakker toen um de oaven
was uut egoan.

( over roddelen) De kraaie vertelt an de gieteling hoe zwart as de
akster is.

‘Wat zweet ie toch?’, zee de boer tegen de knecht toen ze an toafel
zaten te éten. ‘Det giet wel weer oaver as ik weer an het wark binne’,
zee de knecht.

‘An det bien heb ik het niet”, zee de man, die met een gebroken bien
bi’j de dokter kwaam en die hem de pols vulen.

‘Pochen en proalen doe ik niet’, zee de kerel, ‘mar mien gelieke zu’j
nog mutten zuken’.

‘Leven en loaten leven’, zee de dief en hij  stal negen van de tien
schoapen.

‘Det is veur uutwendig gebruuk’, zee de aptheker en hij zetten een stok
achter de deure.

‘Gewoonte dut alles’, zee de duvel en toen gunk hij op de glunigen
kachel zitten.

As vrogger de boer een kippe at dan was de kippe ziek of de boer.

Met een old peerd kom ie altied in huus.

Vri’jen wil nog wel in het duuster mar een peerd kopen niet.