“Als het in onze verkeringstijd op zondagmiddag regende en ik was bij mijn lieve Ansje, dan gingen we naar zolder. Daar stond onze uitzet in dozen en ingepakt in krantenpapier. Onze grootste trots was het servies. Ik geloof dat het uit 144 delen bestond. Grote en kleine bordjes, serveerschalen, enz. Een prachtig roomwit servies, met een rand van lieve roze bloemetjes, gemaakt van ivoorporselein ”.
Mijn schoonmoeder glundert en geniet van het verhaal dat mijn schoonvader vertelt. Zij vervolgt: “We pakten dan alles stuk voor stuk uit, namen het in de handen en pakten het weer in”. “Ik kocht het in onze verkeringstijd voor mamma bij een servieswinkel in Groningen”, zegt mijn schoonvader”. “Nee, ik kocht dat servies toch?”, reageert mijn schoonmoeder overtuigend. En even later zitten ze samen te kibbelen over wie het servies destijds betaalde. We weten het nog steeds niet.
Schatbewaarders
Toen zij in 1957 trouwden zetten zij het servies op hun eigen zolder, want ze waren er erg zuinig op. In de zeventiger jaren verhuisde het servies mee naar de zolder van hun nieuwe huis. Tijdens hun huwelijk, dat iets langer dan 62 jaar mocht duren, is het servies nooit gebruikt en kwam het de zolder niet af. Helaas overleed mijn schoonmoeder vorig jaar en sindsdien woont mijn schoonvader in een verzorgingshuis. Het servies woont nog steeds op zolder van zijn huis. Ooit verandert het huis van eigenaar en moeten wij het huis leeg halen. Wat moeten we dan met het servies?
Mijn rijkdom
Stilletjes hoop ik dat ik dan het servies krijg, omdat er aan dit servies een bijzonder verhaal hangt. Maar wat doe ik er dan mee? Op zolder zetten? Nee! Ik zal het met liefde en respect behandelen en er heel zuinig op zijn. Ik zet het in onze woonkamer achter glas in de buffetkast. Bij hele bijzondere gebeurtenissen, gebruik ik het. Op dat moment denk ik met heel veel liefde terug aan mijn lieve schoonouders. En valt er tijdens het eten dan een stilte aan tafel, dan vertel ik het verhaal achter het servies en wat voor mijn schoonouders rijkdom betekende.
HL