Veel mensen komen in de problemen als ze een grote prijs in de Staatsloterij winnen. Dat het winnen van een grote prijs in de loterij van de Wiekelaar ook tot grote problemen kan leiden, heeft het bestuur vast niet voorzien.
Een 79-jarige boerin in ruste uit Oudleusen kocht in een opwelling een lot. Laat ze op dit lot van de Wiekelaar nu een weekje weg in een huisje in Duitsland winnen. Een prijs, die Morrenhof en Jansen ter beschikking stelde. In eerste instantie is ze apetrots dat ze in de prijzen is gevallen, maar als ze weer met beide benen op de grond staat, slaat de paniek toe.
Nachten ligt ze wakker, want haar gedachten vliegen alle kanten op. Ga ik mijn prijs verzilveren en hoe dan? Ik heb zelf geen rijbewijs. Is het verstandig om met mijn vrijer, die ruim 80 is, de provincie uit te gaan? Zal ik het mijn kinderen schenken? Maar hoe doe ik dat dan? Al mijn vier kinderen zijn me even lief, maar ze kunnen niet allemaal tegelijk mee.
Ze beseft maar al te goed dat er vrijwilligers zijn, die met hart en ziel de loterij organiseerden en zich het vuur uit de sloffen lopen voor de Wiekelaar. Petje af! Ook voor al die ondernemers die belangeloos mooie prijzen beschikbaar stelden heeft ze veel waardering. Geweldig!
Het niet verzilveren van haar prijs voelt voor haar als de Elfstedentocht winnen en dan de huldigingsceremonie weigeren en geen kruisje in ontvangst willen nemen. Geen optie.
Ik als columnist, begrijp niet waarom ze zo moeilijk denkt. Ik adviseer haar om prijs achter de bank vandaan te vissen en aan haar allerliefste enige dochter te geven. Zeker weten dat zij de reservering regelt en dat zij samen met haar man de twee oude tortelduifjes een mooie vakantie gaat bezorgen.
HL