Geke.

“Onze biebmiep” hoorde ik kortgeleden iemand zeggen. Hij zei het met veel respect en genegenheid en met de klemtoon op “onze”. Hoewel ik haar niet zo snel zo zou noemen geeft het wel aan dat ze in al die jaren is uitgegroeid tot een begrip in Oudleusen. Zeg “bibliotheek” en bijna iedereen in ons dorp denkt dan direct “Geke”.
Het begon allemaal met een advertentie in de Dalfser Courant van maart 1980, waarin de bibliotheek Oudleusen zocht naar “een medewerker/ster voor de uitlening op donderdagmiddag en – avond”. Kort daarna begon Geke haar loopbaan in de oude bibliotheek aan de Scheperstraat bij juffrouw Toppen. Na Toppen’s afscheid ging Geke de bibliotheek in ons dorp runnen. Ze hield al die jaren als een levensgrote boekensteun de Oudleusener bibliotheek in de benen.
Een van de jaarlijkse hoogtepunten was de Kinderboekenweek. Op die momenten ging Geke helemaal los en wist ieder jaar weer nieuwe activiteiten te verzinnen. Dan barstte de bibliotheek uit haar voegen door alle kinderen die daar op afkwamen.
Ieder jaar kwam er bij het begin van het nieuwe schooljaar een nieuwe groep leerlingen in de slipstream van de juf of de meester de bieb binnen. Daar werden ze wijs gemaakt in de bijzondere wereld van de boeken. De ene koos een boek over kabouters of over dieren, de andere over trekkers of over oma’s en opa’s. Boeken met vooral plaatjes, maar ook soms boeken met een paar woordjes. Na iedere grote vakantie werden het minder plaatjes en steeds meer woorden, maar ook langere en moeilijkere woorden.
In al die jaren heeft Geke vele veranderingen meegemaakt. De bieb verliet haar eigen pand en verhuisde naar een plek in de Wiekelaar. Het stempelen werd vervangen door de computer. De klanten konden heel veel zelf en de bieb was regelmatig onbemand open.
Geke ging steeds vaker in andere bibliotheken werken, Dalfsen, Nieuwleusen en Lemelerveld. Toch bleef Oudleusen haar thuisbasis. Op de achtergrond is ze hier steeds actief gebleven. Een aantal oude klanten wist haar toch iedere keer weer te vinden voor advies en hulp.
En nu sluit dit boek voor “onze biebmiep” (om het koosnaampje nog maar eens te gebruiken). Er staat ongetwijfeld een nieuw boek klaar op de reserveringsplank. Een boek met veel hoofdstukken, want Geke is nog lang niet uitgelezen.
Ad Zwaga