Is Dirk 30 jaar geworden? Nee, zijn winkel bestaat 20 februari aanstaande 30 jaar. Naast een mens van vlees en bloed is Dirk Wennemars een begrip in Oudleusen en zelfs een zelfstandig naamwoord.
Een man met hart voor het dorp, goede ideeën en ‘out of the box’ is zijn 2de naam. Groot dromen is hem niet vreemd, daar heeft hij geen boeken voor nodig, hij maakt ze zonder poespas waar. Nooit doe je tevergeefs een beroep op Dirk. Daarbij hoeft hij niet in het middelpunt van de belangstelling te staan, juist niet. Al wint hij wel graag de optocht.
“Ik goa e’m noar Dirk”, wil niet perse zeggen dat je bij Dirk op bezoek gaat, meestal niet.
Nee, dan ga je boodschappen halen en is ‘Dirk’ synoniem voor ‘supermarkt’ of ‘winkel’. In deze hoedanigheid heeft hij verschillende namen verworven. Sommige omdat de winkel ooit zo heette, andere meer van persoonlijke aard. Eentje die mij vooral is bijgebleven, is die van SuperDirk, vooral omdat onze zoon daar als klein jongetje ‘Superdekke’ van maakte.
En eigenlijk past die naam ook wel.
30 jaar geleden nam Dirk de winkel over van Eppe Mansier en ging er vol voor, tot op de dag van vandaag. Jarenlang had hij er een cateringbedrijf naast met vooral BBQ’S en buffetten, maar ook is er de slijterij en zo her en der verhuurt hij inmiddels ook woningen. En dat laatste niet alleen voor eigen gewin. Hij draait er zijn hand ook niet voor om om daarmee anderen te helpen. En dat mag wel eens gezegd worden. Het is zo vanzelfsprekend voor ons allemaal dat we Dirk hebben in Oudleusen, als persoon, maar ook als winkel. En dat laatste is echt bijzonder, want hoeveel dorpen met circa 1200 inwoners hebben nog een supermarkt? Je leest regelmatig in de krant dat ‘de rek eruit is’ en de buurtwinkel verdwijnt. Dat doet iets met de leefbaarheid van een dorp. Want net als Dirk hart heeft voor Oudleusen, vormt de winkel, samen met de Wiekelaar, de kerk en de kroeg, het hart van het dorp. Daar spreken mensen elkaar tijdens het boodschappen doen, daar worden nieuwtjes uitgewisseld, daar vindt de jeugd een zaterdagbaantje om er vervolgens jaren te blijven werken. Maar daar wordt ook de Vechtanjer geprint, al meer dan 20 jaar lang. Daar liggen de boeken, die Wim van Lenthe over Oudleusen schreef, bij de kassa en daar liggen de inschrijfformulieren voor de worsten- of oliebollenactie van de verenigingen. Daar gaat de vlag van de ijsclub in top als we kunnen schaatsen, is dat nou niet Super?!
IK