Als iemand een soort Jekyll en Hyde of een dr. Jekyll en mr. Hyde wordt genoemd, betekent dit dat hij twee gezichten heeft: zo iemand is vaak vriendelijk, maar laat soms ook een heel duistere kant van zichzelf zien.
De namen Jekyll en Hyde komen uit de griezelroman The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1886) van Robert Louis Stevenson. De hoofdpersoon van het boek is dr. Henry Jekyll, een gerespecteerde arts. Deze keurige heer verandert als hij een bepaald drankje inneemt in een gewelddadige, duistere figuur. In de hoedanigheid van deze figuur heet hij mister Hyde. Als Jekyll is de dokter dus goed, en als Hyde is hij slecht. Zo kon Jekyll in het algemeen ‘iemands goede eigenschappen’ gaan betekenen en Hyde ‘iemands slechte eigenschappen’.
In deze column verplaats ik mij in respectievelijk Jekyll en Hyde en maak hen tot karikatuur.
Het gaat over de Nieuwe Buren. De gemeente noemt hen vergunninghouders.
We krijgen nieuwe buren achter ons; in het Muldersveld.
Door BenW van Dalfsen zijn we persoonlijk daarvan op de hoogte gesteld tijdens een vergadering in Nieuwleusen. De sfeer was eerst wat grimmig. Dat kun je verwachten wanneer je zomaar mensen in de achtertuin krijgt die je niet kent. Zeker als die van ver komen en een heel andere kleur hebben en opgegroeid zijn in een andere cultuur.
Jekyll.
Jekyll denkt door op de juiste manier kennis met hen te maken veel van de nieuwe buren te kunnen leren. Ze zijn allen hoogopgeleid, dus bij het maken van de straatversiering kan de buurt er nog wat aan hebben. Timmeren hoeven ze niet te kunnen want dat doet de buurt zelf.
Maar muziek maken en schilderen, dat lijkt hem goed en wat gedacht van de beleidsmakers bijstaan in het verdelen van het werk.
Jekyll zal de gemeente vragen of hij een nieuwe loopplank mag leggen over de sloot achter zijn huis. Deze mensen hebben al een zo nare overtocht achter de rug dat ze recht hebben op een mooi bruggetje. Dat dient dan als bruggetje naar de cultuur van Oudleusen.
Jekyll zal de fiets die altijd onder de carport staat niet op slot zetten of binnenzetten.Wordt ie toch weggehaald, zal hij Hyde vragen hem te gaan zoeken. Bij de nieuwe buren.
Zodra de nieuwe buren zijn gesettled nodigt hij hen uit voor een kop thee. Hij wil graag van hen gezelschapsspellen leren, anders dan het eeuwige dammen en schaken, “Mens erger je niet” en klaverjassen.
Jekyll denkt dat de waarde van zijn huis zal stijgen want dat is ook zo gegaan aan de Maneweg, toen prominente bewoners daar hun rietgedekte stulpen betrokken.
Op de eerste vrijdagavond dat ze er zijn zal hij ze meenemen naar Billy en hen leren bierdrinken. Er vanuit gaande dat deze mensen het beste kans maken op succesvol integreren door ook onze cultuur te proeven.
De zondag erop zal hij hen meenemen naar de kerk om daar de dienst mee te maken.
De zaterdag ervoor heeft hij al met hen de liederen die Ds. Schipper in de liturgie gaat gebruiken geoefend op zijn piano.
De dienst zal dubbel lang duren omdat de imam ook een gedeelte van de dienst zal verzorgen. Net zoals dat gaat bij de tentdienst waarin de dominee en de rooms-katholieke voorganger beurtelings voorgaan.
Hyde.
Hyde reageert angstig. Hij heeft moeite met het onbekende. Hij is goed in het onthouden van de vooroordelen die de ronde doen: het zijn allemaal dieven en verkrachters. Ergens heeft hij het woord testosteronbommen horen verluiden. Hij kan zich daarbij wel wat voorstellen. Hij zou nooit de hand aan zichzelf slaan. Vaag verbindt hij dat met “onanie”. Hij heeft soms last van foute interpretaties van bijbelteksten.
Hij zet zijn fiets op slot en houdt zijn kleindochter thuis. Zeker als het donker is aan de Muldersweg. Zijn hond laat hij nooit meer door zijn vrouw uitlaten. Zelf waagt hij zich er ook niet aan. Hij brengt zijn huisdier liever naar een asiel.Dat leidt tot beter asielbeleid.
Wat wil ik zeggen met deze column?
Hoedt u voor vooroordelen. Ga uit van kansen voor de gemeenschap Oudleusen en de nieuwe buren. Laten we ervoor oppassen dat de Oudleusenaren en de nieuwe buren in hun schulp kruipen en onbedoeld stellingen betrekken. Laten we integratie een kans geven zonder daarbij onze nuchterheid en gevoel voor nuance te verliezen.
Bertus Grotenhuis.